اطلاعات جامع از توضیحات گردشگران درباره ی امامزاده گزو

تصاویر زیبا از  آستانه امامزاده گزو  و  آبشار  رویایی آن: 

بقعه امامزاده گزو و آبشار دیدنی و رویایی آن

سفر به  امامزاده گزو و دیدن آبشار دیدنی و رویایی آنیک سفر عاشقانه،خاطره انگیز و فراموش نشدنی به طبیعت بکر و زیبای ایران محسوب می شود. این اعتقاد و­اقعی و قلبی اکثریت قریب به اتفاق کسانی است که به این منطقه سفر نمودند.

 امامزاده گزو و دیدن آبشار دیدنی و رویایی آندر منطقه جنگلی گزو  و حدفاصل جنگل های بین زيرآب و شيرگاه در درون منطقه جنگلي سرسبز  و زیبای پرتاس لفور واقع شدهاست. یکی از مسير های ارتباطي آن جاده‌ي کارسنگلفور در پشت سد البرز و دیگری راه روستاي جمشيد آباد «زيرآب» است. منطقه جنگلی امامزاده گزو  جايي بسیار حالب توحه براي همه طبيعت دوستان و گردشگراني است كه عشق سفر به دل طبيعت بکر و منطقه جنگلی، دارند. توضیح و تفصیل بیشتر  در ادامه ارائه شده است.

بقعه امامزاده گزو

معمولا در هر روستای مازندران بقعه و بارگاه یک امام زاده وجود دارد. اما اینجا بکلی متفاوت است. اینجابقعه و بارگاه ۳ امامزاده غریب و بی نشان در قلب جنگلی که بیشتر به بهشت شبیه است، وجود دارد. بقعه و بارگاهی ساده که برمزار سه امام زاده ایجاد شده است و سالیان متمادی زیارتگاه و  محل تفرج مردم منطقه لفور و اطراف آن بوده است و  از سال ۱۳۵۵ و پس از آن، به دلیل اینکه جاده و مسیر دسترسی به منطقه لفور اندکی بهبود یافته و سفر با خودرو و موتورسیکلت، به این منطقه امکان پذیر شده است. مردمان زیادی از گوشه و کنار ایران برای دیدن این منطقه بکر و زیبا و همچنین بقعه امامزاده گزو و آبشار دیدنی و رویایی آن،به این منظقه سفر می کنند.

 تردیدی در این نیست که هم اکنون بقعه امامزاده گزو يكي از اماكن زيارتي و سياحتي ایران محسوب می شود و همه روزه مردم زیادی از استان مازندران و سایر نقاط کشور به انگيزه زيارت سه برادر (سه تن برار / سه تن بزرگوار) و نیز مشاهده جنگل هاي بکر و زيبای اطراف آن و همچنین استفاده از طبیعت زیبای منطقه سد لفور و رودخانه ها و آبشارهای زیبای اطراف امامزاده به این منطقه سفر می کنند.

 توصیف آبشار دیدنی و رویایی  امامزاده گزو

در حرکت به سمت آبشار، مجاورت امام زاده تنها نقطه مناسب برای پارک خودرو است. و به سمت آبشار به راه می افتیم. از آنجا تا آبشار را باید حدود سی دقیقه (و در برگشت حدود ۴۵ دقیقه) پیاده روی کرد.

بعد از  بقعه و بارگاه امام زادگان گزو  آبشار دیدنی و رویایی امامزاده گزو واقع شده است. از امامزاده تا آبشار بمدت ۴۵ دقیقه تا نیم ساعت پیاده روی بسمت جنگل پایین دست آن با یک شیب نسبتا تند فاصله دارد. با حرکت به سمت آبشار (مخصوصا برای کسانی که برای اولین بار به این منطقه سفر می کنند) این احساس به انسان دست می دهد که یواش یواش دارد به یه جایی شبیه بهشت وارد می شود. همینکه انسان به  آبشار نزدیک میشود. از فاصله حدود ۳۰۰ متری صدای وهم انگیز و در عین حال روجبخش آب  آبشار انسان را مات و متحیر می کند و  فرد واقعا برای دیدن  آبشار  از نزدیک، لحظه شماری می کند. بعد از یک سراشیبی تند که از آنجا فقط طبیعت بکر و زیبا قابل دیدن است. انسان با دیدن ناگهانی  آبشار از پشت صخره ها ومحل فرود آب به پای آن به معنی واقعی هنگ می کند و سر تعظیم به عظمت خدای متعال فرود می آورد. و به مردمان این منطقه رشک می برد از اینکه در مجاورت آیه ای بزرگ از آیات الهی زندگی می کنند که البته شکر خدای بزرگ بخاطر این همه زیبایی ها بر ما انسان ها واجب است.

دهانه  آبشار

طبیعت واقعادر  دهانه آبشار  هنر نمایی خود را به رخ بیننده می کشد آنچنانکه که نظیر آن در هیچ حای جهان دیده نمی شود. دهانه آبشار  گزو را به دهانه کوزه ای شبیه است که آب به داخل ان می ریزد. این تشبیه واقعی است و اعجاب و اغراقی در آن نیست. دهانه  آبشار  امامزاده گزو آنقدر زیبا، دیدنی و رویایی است که انسان به هنگام  تماشای آن مات و مبهوت می ماند، بطوری که فراموش می کند کیست و در کجاست

.

 آبشار با ابهت، حیرت انگیز،دیدنی و رویایی امامزاده گزو ، بدون شک جزء یکی از زیباترین آبشارهای خاورمیانه می باشد. زیبایی این آبشار زمانی بیشتر مشخص می شود که این  آبشار  با ابهت در دل جنگلهای بکر منطقه لفور (سواد کوه مازندران) و در مسیری قرار دارد که هرگز وجود چنین آبشاری در دل جنگل به فکر انسان خطور نمی کند. ارتفاع این آبشار حدود ۵۰ متر می باشد.

در وصف زیبایی های این آبشار هر قدر که بنویسم، کم گفته ام و فقط باید از نزدیک دید تا زیبایی این آبشار و عظمت قدرت خالق متعال را درک کرد.

با ورود ناگهاني به به حريم دست نخورده  آبشار  بلند و زيباي گزو و قرارگرفتن در دامان و مجاورت  آن ، هیجان تمام وجود انسان را قبضه می کند، مخصوصا" زمانی که كه قطرات آب  آن دربرخورد به صخره های پای  آبشار  پودر مي شود و  به سر و صورت انسان صفاي بهشتی می بخشد. آبشاری که  از تمام ديواره هاي اطراف آن شاهد ريزش آب خواهید بود. باید در پای عظمت این آبشار ایستاد و آن را تماشا کرد. چون فقط در اینصورت است که آبشار با تمام عظمت وهیبتش در قلب آن جنگل بکر و سر سبز معنا پیدا می کند. اين آبشار باارتفاع تقريبي ۵۰ متر در منطقه‌ي جنگلي، سرسبز و زيبای لفور در كنار امامزاده‌ايمعروف به سه تن بزرگوار گزو در فاصله‌ي ۱۵ كيلومتري «سدلفور» قرار دارد. 

مسیر دسترسیبقعه امامزاده گزو و آبشار دیدنی و رویایی آن

برای رسیدن به این آبشار دو مسیر وجود دارد: یکی از سمت لفور و منظقه زیبای جنگلی پشت سد البرز و دیگری از روستای جمشید آباد زیراب می باشد که که البته مسیر دوم هم بسیار زیبا می باشد.

منطقه جنگلی امامزاده گزو و آبشار دیدنی آن تا مرکز استان مازندران(ساری)حدودا ۹۵ كيلومتر فاصله دارد

۱-مسیر  لفور (منظقه زیبای جنگلی پشت سد البرز )

برای دسترسی به بقعه امامزاده گزو و آبشار دیدنی و رویایی آن از مسیر شیرگاه به لفور، کسانی که از سمت جاده فیروزکوه به مازندران وارد می شوند، بعد از پل سفید و زیر آب به شهر شیرگاه  و قبل از رسیدن به خروجی اصلی شهر شیرگاه، یک راه فرعی کج در سمت چپ جاده وجود دارد که مسافر را به داخل شهر شیرگاه هدایت می کند. ورود به داخل شهر  و ادامه مسیر به یک میدان (تنها میدان داخل شهر شیرگاه) منتهی می شود که ادامه مسیر به سمت حیابان منتهی به جاده لفور، بعد از طی حدود ۱۱ کیلومتر به یک سه راهی (سه راهی شیردار کلا) میرسد. (نا گفته نماند که از مسیر بابل - جاده گنج افروز نیز  به همین سه راهی منتهی می شود). از سه راهی شیردارکلا مسیر جاده لفور بعد از حدود 14 کیلومتر ادامه مسیر در جاده آسفالته به منطقه سد البرز  و از آنجا و وارد یک جاده خاکی که ادامه آن جاده به بقعه امامزاده گزو و آبشار دیدنی و رویایی آن منتهی می شود. 

مسیر جاده خاکی لفور خدود ٣٠ کیلومتر می باشد و پس از دور زدن دریاچه سد البرز  و طی مسیر خاکی در دل طبیعت و به دلیل وضعیت جاده تا رسیدن به امام زاده حدود ٢ ساعت طول می کشد ولی زیبایی مسیر جاده هوش و حواس را از هر رهگذر می رباید و مسافر هیچگونه احساس خستگی نخواهد کرد.

در مسیر جاده حاکی به خاطر دسترسی به روستاها و آبادی های منطقه لفور دوراهی ها و سه راهی های زیادی وجود دارد ولی خوشبختانه در سر تمام دوراهی و سه راهی، تابلوی راهنمای مسیر  بقعه امامزاده گزو و آبشار دیدنی و رویایی آنوجود داردکه مسافر را به سمت آن هدایت می کند.در حالت کلی ادامه مسیر از سمت راست در سر هر نقطه تقاطع و همه سه راهی ها به منطقه گزو منتهی می شود.

برای اطمینان بیشتر بهتر است قبل از آعاز به سفر و در طول مسیر  امام زاده، جهت حرکت و آدرس دفیق مسیر را از محلی ها نیز پرسید.

۲- از طریق روستای جمشیدآباد زیراب

از جاده فیروزکوه به سمت پل سفید می رویم. بعد از پل سفید و زیر آب در سمت چپ جاده یک خروجی با یک تابلوی کوچک وجود دارد که روی آن نوشته شده "جمشید آباد".  که پیاده روی از این مسیر  تا امام زاده حدود ٣-۴ ساعت طول می کشد.

وجه تسمیه نام گزو

به اعتقاد برخی از مردم  و اهالی وجه تسمیه نام محل  امام زاده به دو کلمه "گز" و "او" مربوط می شود. "گز" واحد طول می باشد که حدود 104 سانتی متر است  و "او" به معنی  آب می باشد. به این اعتبار در منطقه گزو به دلیل واقع شدن در یک منطقه کوهپایه ای و جنگلی، به ذلیلی فراوانی آب  گویی در هر "گز" چشمه ای  و نهری جاری است.

 توصیه ها و تجربه ها در سفر به  گزو  

۱)امکانات و تسهيلات تفريحی، گردشگری، حمل و نقل، اسکان: متاسفانه در طول مسیر محلی برای اقامت و پذیرایی مسافرین جود ندارد ولی در مجاورت امام زاده می توان شب را بیتوته کرد. در اطراف امام زاده اتاق هائي ساخته شده كه مي توان با پرداخت مبلغي كم يكي از آنها را برای مدتی اجاره کرد.

۲ـ آب و هوای منطقه گزو  كوهستاني است.

۳ـ سفر به گزو در صورت مساعد بودن هوا و خشک بودن زمین، توصیه می شود.

۴ـ توجه داشته باشيد در منطقه جنگلي گزو امكان آنتن دهي تلفن همراه وجود ندارد.

۵ـ امکان بارندگی در هرموقع از سال حتی وسط گرمای تابستان.

۶ـ امكان خريد مايحتاج در منطقه امام زاده وجود ندارد. مسافرین منطقه گزو ناچارند غذا و آشامیدنی مورد نیاز خود را برای مدت اقامت در آنحا به همراه داشته باشند. البته مسافران مسیر اول می توانند در سه راهی شیردارکلا کلیه مایحتاج مورد نیاز خود را تهیه نمایند و تقریبا اینجا آخرین جائیست که می توانند کلیه اقلام مورد نیاز خود را بخرند.

۷ـ نبردن اطفال یا افراد مسن که بیمارند و یا نیاز به همراه دارند توصیه می شود.

۸ـ براي حفظ اين طبيعت زيبا از ريختن زباله جدا خودداري كنيد. خدا کند که به کمک همه اهالی و گردشگران فهیم و مسئولین محترم محلی لا اقل این خطه از خاک زیبا هم چنان بکر بماند و آلودگی های مادی در آن راه نیابد.

البته و مطمئنا یک انسان آگاه و فهیم که اینهمه راه رو میرود تا این زیبایی ها رو ببیند حاضر نیست حتی به یک برگ درخت آسیب برساند چه برسد که زباله هم بریزد.

۹ـ مسیر امام­زاده گزو از دل جنگل­های زیبا و سرسبزی می­گذرد. در مسیر راه نسیم خنکی روح را نوازش می­دهد. گاهی خلوتی مسیر این توهم را در ذهن ایجاد می کند که احتمالاً هیچ کسی در امام­زاده نباشد ولی  امام زاده گزو در هیچوفت از از سال خلوت نیست.

۱۰ـ برای رسیدن به آبشار باید از دل جنگل­های سرسبز و زیبا گذر کرد. شیب مسیر رفت کمی تند و به طرف پایین و به گونه­يی جالب حالت پلکانی دارد که با استفاده از از ریشه­ی درختان درست شده و حرکت در مسیر را آسان­ می کند.

۱۱ـ همواره افرادی در مسیر طبیعت زیبای آبشار مستقر و برخی­ها هم در راه بازگشتند و در مسیر سراشیبی آبشار پرتگاه­هایی وجود دارد که به دلیل تردد جمعیت و صاف بودن بخش های از طول مسیر امکان سر خوردن وجود دارد.

۱۲ـ در کنار آبشار مسیری وجود دارد که می­توان به بالای آبشار رفت و از آنجا نظاره­گر آبشار بود. برای پیشگیری از بروز حادثه توصیه می شود به فکر ایجاد کارگاه و بستن طناب و فرود از آبشار نباشید.

۱۳ـ مسافر باید در مواقع تعطیلات برای تحمل ترافیک و شلوغی مفرط طئل مسیر و منطقه امام زاده خوصله و آمادگی لازم را داشته باشد.

من و بابا و مامان ومسافرت تابستانی ما به لفور وزیارت امام زاده گزو (مطلب وارده)
تابستان امسال به من خيلي خوش نگذشت چون ما فقط يكبار به لفور رفتيم. در آن سفرمن خيلي خوشحال بودم. ما با ماشين شخصی خودمان به لفور رفتيم. مثل هميشه عجله داشتیم كه سريع تر به ده و خانه ما

دربزرگ برسيم به همین دلیل در بين راه اصلا توقف نكرديم. عصر بود كه رسيديم . در خانه مادربزرگ همه منتظر ما بودند. البته من مي دانم كه اگر آنها منتظر ما هم نباشند هميشه عصرها در خانه مادربزرگ جمع مي شوند و با هم گپ مي زنند.آنها خيلي شادند و معمولا در مورد كشاورزي محصولاتشان عروسي فك و فاميل و آشنا حرف مي زنند. آنها دور هم عصرانه مي خورند. ما هم كه رسيديم بعد از شستن دست و صورتمان سفره پهن كردند و ما عصرانه خورديم كه به من خيلي مزه داد! عصرانه ما اينها بودند نان تنوری داغ که عمه جان درست کرده بود با پنيري كه مادربزرگ درست كرده بود با سبزی كه از باغچه مادر بزگ چيده بودند و گوجه ترش هاي ريز، كه مامانم مي گفت در تهران خيلي گران است. مغازه ها كيلويي 1500 تومان می فروشند ولي این گوجه ترش در لفور مجانی یافت می شد.!! تخم مرغ عسلي و مرباي به هم بود. نون تنوري خيلي خوشمزه بود و مي گفتند، نانش حرف ندارد. من لفور را خيلي دوست دارم و غذاهايش را هم دوست دارم چون خوشمزه است و بوي سوسیس و کالباس لعنتی را نمي دهد!  لفوری ها غذاهاي خيلي خوب و خوشمزه ای  مي خورند. آش هم زياد مي خورند. بعد از عصرانه دنبال چند تا هم سن وسال بودم که با آنها بازي كنم. چندتا همبازی همسن، بزرگتر و کوچکتر پیدا کردم. اول فكر مي كردم چون از تهران آمدم بهتر است يه كم خودم را بگيرم و همين كار را هم كردم اما ديدم آنها ها خودشان را بيشتر از من گرفتند و تحویلم نگرفتند و به بازی خودشان ادامه دادند. من كمي ناراحت شدم اما چون مي دانستم، فايده ندارد بالاخره کوتاه آمدم و خودم با آنها حرف زدم و زود دوست شدیم و خيلي هم با هم بازي كرديم و خوش گذشت. شب كه شد فهميدم فردا صبح زود می خواهیم به زیارت امام زاده گزو برویم. مامانم كمي مخالفت کرد و می خواست كه بعدا برویم ولي بابا عاشق گشت و گذار در لفور است. البته ما تنها نمي رفتيم و بعضي از عمه ها و عموها و خاله ام و مادربزرگم هم با ما مي آمدند.من آن شب مجبور نبودم زود بخوابم چون كسي حواسش به من نبود. بابا حسابي با فاميل هايش گرم گرفته بود و مامان هم در مورد عروسي و نامزدي و ....با مادربزرگ و خاله ها حرف مي زد.

   صبح خيلي زود  من را بيدار كردند من نق ونوق کردم، چون خوابم مي آمد اما فايده نداشت و مامان هم زياد نازم را نكشيد وقتي لفور مي رويم ناز مرا نمي كشند چون هم وقتش ندارند و هم با فاميل هايشان آنقدر سرگرم مي شوند که مرا به یاد نمی آورند. بالاخره ما حركت كرديم من با تعدادی دیگر از بزرگترها پشت وانت نشستیم. ما به اندازه کافی غذا و نوشیدنی برداشتیم و راه افتاديم. بايد از جنگل پرتاس مي رفتيم تا به  امام زاده گزو مي رسيديم. همینطور که به سمت بالا می رفتیم، در بالادست هوا ی جنگل هم خنك تر می شد. تمام مسیر جاده خاكي بود و ماشین  خيلي تكان تكان مي خورد، اما خوب بود و كيف داد. به  امام زاده گزو كه رسيديم با اينكه بار اول نبود كه مي رفتيم بابا مثل نديد بديد ها شروع كرد به عكاسي و فيلمبرداري داد و هوار کشیدن در فضای باز جنگل، اما مامان حوصله این ادا اطوارها و عكس گرفتن ها را نداشت.

همه اول به زیارت رفتیم و بعد مامان با خانم های دیگرسريع دست به كار شدند، تا ما صبحانه بخوريم. هيزم جمع كرديم، آتش روشن کردیم، آب آوردیم و چای درست کردیم. امام زاده گزو خيلي خوب بود. غذاهای خوشمزه خورديم پس از آن رفتيم رفتیم پای آبشار، بعد از صبحانه و اندکی ماندن در پای آبشار ناهار خوردیم و به سمت ییلاقات آن منطقه راه افتادیم،
خیلی بالا رفتیم در بالای ارتفاعات گله گوسفندی را دیدیم. آنجا ابرها خيلي نزديك زمین بودند. جنگل و روستاهای لفور، حتی شهرهای بابل و قائم شهر و آمل از آن بالا معلوم بود. از آن بالا با دوربین دريای مازندران مشخص بود و خيلي قشنگ بود. دم غروب آتش روشن كرديم و چای درست کردیم و كباب خورديم، هوا خنک که نه بلکه سرد بود و من لباس گرم پوشیدم. در همان جایی که بساط کرده بودیم. کمی خوابيدم. موقع برگشتن بيدارم كردند و وانت آنقدر تكان خورد كه خواب از سرم پريد. برگشتنی به سمت قائم شهر حرکت کردیم. همین که به پایین رسیدیم هوا گرم بود و همه از گرمی و رطوبت هوا شکایت داشتند و مجبور بودند كولر را روشن کنند.




تصاویری از  ابشار و جنگل اطراف آن

گونه های بومی و منطقه جنگلی گزو: گونه هاي توسكا،افرا، انجيلي،كلهو،تلكا،تل،وليك،زرشك، هلي كالون، انجيرك، بارانك، ممرز ي،سرخدار، ال،جل، ون (زبان گنجشك)، اوجا،لرگ،بلوط،راش،ملج،آزاد، نمدار،سرو، صنوبر، شمشاد

به اعتقاد برخی از مردم  وجه تسمیه نام محل  امام زاده به دو کلمه "گز" و "او" مربوط می شود. "گز" واحد طول می باشد و "او" به معنی  آب می باشد. به این اعتبار در منطقه گزو به دلیل واقع شدن در یک منطقه کوهپایه ای و جنگلی، به ذلیلی فراوانی آب  گویی در هر "گز" چشمه ای  و نهری جاری است.